จากกระแส #OscarSoWhite คุณรู้หรือไม่ว่าในรอบ 15 ปีมีนักแสดงชายผิวดำเข้าชิงออสการ์สาขานักแสดงนำชายเพียง 10 คนจากโควต้า 75 คน แต่นั่นอาจไม่ใช่ต้นเหตุของปัญหาจริง ๆ ก็ได้ ไม่เชื่อคุณลองหาความแตกต่างของนักแสดงผิวดำที่ได้เข้าชิงออสการ์ในรอบ 15 ปีทั้งหมดต่อไปนี้
ก่อนจะดูเฉลย คุณอาจจะบอกว่าไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาจะได้ชิงออสการ์น้อยเพราะนึกไม่ออกเหมือนกันว่านักแสดงชายผิวดำคนไหนเล่นดีพอจะเข้าชิงในแต่ละปี ถ้าเป็นเช่นนั้นคุณเริ่มสังเกตไหมว่าบทบาทการแสดงนำในหนังฮอลลีวูดปิดโอกาสนักแสดงชายผิวดำเสียเหลือเกิน ไม่เชื่อคุณลองสังเกตสิว่าใน 10 คนที่มีโอกาสได้เข้าชิงออสการ์ มีบทไหนบ้างที่สามารถที่ 'ไม่ใช่บทบังคับสำหรับนักแสดงผิวดำ' แล้วคุณจะพบคำตอบว่ามีเพียงแค่ 2 หรืออาจจะ 3 บทเท่านั้นที่สตูดิโอสามารถให้นักแสดงผิวขาวมาเล่นได้ ส่วนที่เหลือคือบทที่บังคับว่าต้องเป็นนักแสดงผิวดำเท่านั้นเพราะมันคือหนังสร้างจากเรื่องจริงของคนผิวดำ
- Ali ชีวประวัติของโมฮัมเหม็ด อาลี นักมวยผิวดำ
- Hotel Rwanda สร้างจากเรื่องจริงของการสังหารหมู่ในรวันดา
- Ray ชีวประวัติของเรย์ ชาร์ลส์ นักเปียโนผิวดำ
- The Last King of Scotland สร้างจากเรื่องจริงของผู้นำเผด็จการชาวอูกันดา
- The Pursuit of Happyness สร้างจากเรื่องจริงของคริส การ์ดเนอร์ เป็นชายผิวดำ
- Invictus สร้างจากเรื่องจริงของเนลสัน แมนเดล่า เป็นปธน.ผิวดำ
- 12 Years a Slave สร้างจากเรื่องจริงของทาสผิวดำ
จะเห็นว่า 7 เรื่องข้างต้นคือหนังที่เป็น 'บทบังคับ' ว่าต้องเป็นนักแสดงผิวดำเล่นเท่านั้น ในขณะที่ 3 บทที่เหลือสามารถเลือกนักแสดงผิวขาวหรือผิวดำมาเล่นก็ได้ แต่ส่วนตัวผมยังมองว่าแมงดาที่ผันตัวมาเป็นแร็ปเปอร์ใน Hustle & Flow มันก็กึ่ง ๆ บังคับว่าต้องเป็นคนผิวดำ (ไม่นับ Eminem แล้วแร็ปเปอร์ส่วนใหญ่คือผิวดำ)
ดังนั้นจะเห็นว่าเหลือเพียง 2 บทเท่านั้นที่ไม่ได้จำกัดสีผิวของนักแสดงก็คือ นักบินติดเหล้าที่ลงจอดฉุกเฉินราวปาฏิหาริย์ใน Flight และตำรวจกังฉินใน Training Day ซึ่งทั้งสองบทแสดงโดยเดนเซล วอชิงตัน
และต่อให้คุณไปดูเวที Golden Globe ก็จะเห็นว่า American Gangster, Mandela: Long Walk to Freedom, Selma และ Concussion หนังทั้ง 4 เรื่องนี้ที่นักแสดงผิวดำได้เข้าชิงรางวัลล้วนสร้างจากเรื่องจริงของคนผิวดำทั้งหมด
พอเรามองอย่างนี้แล้วกระแส #OscarSoWhite มันจึงดูไม่ค่อยยุติธรรมสำหรับคณะกรรมออสการ์สักเท่าไร ในเมื่ออุตสาหกรรมภาพยนตร์อเมริกาเองก็ไม่ได้สนับสนุนโอกาสของนักแสดงผิวดำเท่าที่ควร พวกเขาจะได้จับงานแสดงที่มีโอกาสได้โชว์ศักยภาพก็เฉพาะบรรดาหนังที่สร้างจากเรื่องจริงของคนผิวดำเป็นส่วนใหญ่ หรือไม่เช่นนั้นก็ต้องสั่งสมชื่อเสียงและบารมีมากกว่านักแสดงผิวขาวเพื่อจะได้บทตัวละครนำเด่น ๆ มาเป็นของตัวเอง
Search